początek....

...spieszę donieść, że przeprowadzka ino-ino stała się faktem! :)

wczoraj w nowe miejsce zawiozłam ostatnie niezbędne akcesoria: nóż, nożyce, żelazko, igły, agrafki, nici... wcześniej dotarły tam już maszyny... a przedwczoraj przeprowadzał się cały kolorowy kram tkanin.... jejkuuuu! było ciężko - nie wiedziałam, że mam aż takie ilości szmatek! :D

moja domowa szyciowa szafa opustoszała i teraz wygląda dość smętnie :) ...zapewne za chwil kilka zagospodaruję ją na nowe sprawy, pozostawiając jedynak jedną półkę na krawieckie to i owo... na przykład na projekty "w toku" czy ubrania do drobnych przeróbek, które będą czynione w domowym zaciszu... bowiem mała Janome została  na posterunku w domu i nadal tutaj mogę szyć :)

jednakże większość obowiązków i przyjemności związanych z szyciem wezmą na siebie nowe maszyny w nowym miejscu....

w pracowni jest jeszcze wiele do zrobienia w kwestii zagospodarowania przestrzeni... czekam (z utęsknieniem!!!) na dostawę ramy do pikowania... a to największy z elementów wyposażenia i dopiero po rozłożeniu go będzie można ergonomicznie rozplanować regały, półki, ustawienie stołu i maszyn... na razie więc jest jako-tako, by dało się sz(ż)yć... tkaniny grzecznie czekają w kartonach na podłodze, a nici tymczasem mieszkają w dużym czerwonym pudełku... brakuje jeszcze miejsca na książki i skoroszyty z projektami... brakuje lambrekinu w oknie (chodzi mi po głowie taki patchworkowy), kwiatków na parapecie, tablicy do projektowania (zwanej chyba thinkpad'em), szyldu na drzwiach - oczywiście patchworkowego.... jest za to echo z powodu pustych ścian :)

ale jest nieźle... ba! jest dobrze, bo mogę pracować! :)

wczoraj odbyło się pierwsze szycie w nowym miejscu :)  oto dowód:

to okno na świat to moja wielka radość! ma trzy metry szerokości i wpuszcza mnóstwo światła mimo, że pracownia znajduje się poniżej parteru :)

i jeszcze ten parapet, już go lubię :) będzie miejsce na drobiazgi, na kwiatki, na przytulność po prostu :)

a tu zdjęcie sprzed kilku dni - przymiarki do ustawień maszyn :)

na koniec zaś pokażę Wam co to się wczoraj "na początek" uszyło w nowym miejscu... cóż, los sprawił, że potrzebna była od zaraz podusia na prezent dla Kamilki... a Kamilka marzenie miała dość mocno sprecyzowane... niemniej jednak mogłam je spełnić :)

pozdrawiam Was najcieplej,

Wasza poprzeprowadzkowa :)