...kwiatuszki od wróżki

przesadziłam... 

nie kwiatki (bo to jeszcze nie czas, sądząc po śniegu, który dziś padał... i po ściśniętej chłodem do granic marcowej przyzwoitości kreseczce niebieskiej na termometrze za oknem)...

przesadziłam - przyznaję się bez bicia - z wysiłkiem!...

tak mi się dobrze szyło... tak serce rosło, że patchworka przybywa...  tak niecierpliwość brała we mnie górę... tak chciałam jak najwięcej popchnąć do przodu... tak zajęło mnie bez reszty w weekend Lawendowe Pole i  jeszcze kilka drobiazgów "na wczoraj" albo nawet "na dawniej"... że przesadziłam!... przedobrzyłam... przegięłam po prostu :(

boli...

ręka boli... rano buntowała się w pracy drżeniem niepohamowanym i uciskiem w nadgarstku... nie trafiałam znów w przyciski klawiatury...  

cóż... wina była - to i kara musi być, prawda?....

te słowa piszę już potulnie w ortezie... auto prowadzę - bo muszę - sycząc... dla otuchy radio nastawiam głośniej podczas jazdy (choć nie lubię!)...  znów powtarzam sobie głośno przy krzątaninie kuchennej "nie lewą, nie lewą!"... a w pracowni? dziś zrobiłam tylko kilka szwów, parę machnięć igłą ręcznie przy wykończeniach (bo naprawdę mus)... i mam dość...  jutro (a właściwie dziś, bo na kalendarzu już wtorek, choć noc) będę odpoczywać grzecznie... maszynę wyłączę z prądu, igły schowam... zapał musi poczekać na półce :)

Joasia na mnie nakrzyczała wirtualnie, kilka razy nawet... i słusznie... Joasiu - dziękuję, że mnie pilnujesz... trzeba tej mojej niecierpliwości co nieco dyscypliny...

aaaaaaaaaaaaa......

choć to już po świętowaniu... to jednak zapisuję dla Was, Drogie Kobietki, parę słów ciepłych od życzeń...

niech Wam dni błyszczą w oczach radością wielu chwil...

niech Wam sny przynoszą ukojenie i cały worek marzeń...

niech Wam powietrze pachnie, a herbata smakuje co rano...

i niech Wam pomysły zakwitają cudownie...

przyodziewając w spełnienie dzięki Waszym talentom...

kwiatuszki od wróżki wiosny: